“Seviyor Gibi Yap, Vınnnn Diye Kaç!”

“Aptal Aşık Taktikleri” – Seviyor gibi yap ve Vınnnn!

Hayatınızı Saçma Sapan İnsanlara Heder Etmeyi Bırakın.

Bazen olur… Birinden soğumuşsundur. İçin gitmiyordur artık. O eski heyecan yok, hatta tahammül bile yok.

Ama o hâlâ ortalarda bir yerlerde takılır; “kesin hâlâ bana karşı bir şey hissediyor” özgüveniyle salınır.

İşte o an devreye girer bu tavsiye: “Yüzünü gören cennetlik olmadan önce, bir son ders ver!”

Ne yapıyorsun biliyor musun?

Koşuyorsun!
Sakız gibi yapışıyorsun!
Sabah “günaydın hayatım”la başlıyor mesajlar, gece “uyudun mu canısı?” ile devam ediyor. Onun ilgisini kazanmak ister gibi görünüyorsun. Oysa aslında sadece onun kaçış düğmesine basmasını bekliyorsun.
Bir gün sıcacık, ertesi gün buz gibi…

Bir bakmışsın gülümsüyorsun, ertesi gün surat asıyorsun. Kafası karışsın istiyorsun, çünkü sen çoktan çözmüşsün onu. Ama o hâlâ ne olduğunu anlamaya çalışıyor.
Ve sen onun gözünde yavaş yavaş “ya bu kız da çok seviyor beni yaa”dan “bu ne ya arıza gibi, manyak mıdır nedir”e evriliyorsun.

Ve işte tam orada, “aptal aşığım ben” rolünü tamamladığında vınnnn!

Gürültüsüz, sessiz, derin bir terk edişle çıkıyorsun o sahneden.

Ne açıklama yapıyorsun, ne geri dönüyorsun. Çünkü sen biliyorsun: Sevgi oyun değildir.
Gerçek seven insan ne taktik bilir, ne rol yapar. O içten gelir, doğal akar.
Ama sen oynadın. Çünkü mecburdun.
Çünkü bazen insanlara ne kadar değersiz olduklarını, onları önemsiyormuş gibi davranarak göstermek gerekir.

Ve sonra dönüp kendine bakıyorsun. Aynada sana bakan güçlü, net, kendi değerini bilen bir kadın var.
Ve o kadın şunu fısıldıyor:

“Artık hak ettiğim sevgiye yürüyorum. Hadi sen de toparlan, seni bekleyen hayat var.”

Çünkü hayat; sahte ilgilerle, triplerle, boş vaatlerle geçecek kadar uzun değil.

Ve sen, bu hayatta ne arıza rolü yapmaya mecbursun, ne de saçma sapan kişilere kendini harcamaya.

Gerçek aşka, temiz sevgilere, kıymet bilen yüreklere yürümek varken…

Hayat kısa. Vınlamak serbest.

Ama önce son dersini ver.

İnternational Hayat Haber